Kwaliteit of kwantiteit.
Met of zonder Groot-Brittannië?

Bij het ontstaan van wat vandaag de Europese Unie heet, zat de intentie * goed, naar mijn weten althans.
Oorspronkelijk was er "het Europa van de zes", met name: Benelux (België, Nederland, Luxemburg), Frankrijk, West-Duitsland en Italië.

In 1973 kwam daar Groot-Brittannië bij. Dit had eigenlijk een verscheurende keuze moeten zijn, het werd echter gereduceerd tot een moeilijke keuze.
Wat is er mis met Groot-Brittannië? Er is niets mis met Groot-Brittannië. Zij staan tussen Europa enerzijds en Noord-Amerika - vooral de Verenigde Staten - anderzijds. Dit willen zij behouden, wat hun volste recht is. Het gevolg hiervan is dat Groot-Brittannië nooit volwaardig lid van de EU zal zijn als ze hiertoe hun zelfstandigheid moeten prijsgeven. Voor Groot-Brittannië was het duidelijk: als we in de EU (1) stappen, dan alleen met vetorecht. Iedereen weet dat unaniem beslissen met een groot aantal leden niet haalbaar is, met zes kon het nog wel, met tien zou dit al heel moeilijk worden, en met verdere uitbreiding van de EU zou het al helemaal niet meer kunnen; om dit te weten hoef je zelfs geen lager onderwijs gevolgd te hebben.
De EEG had sterke groeidriften en zij hebben deze gevolgd: Groot-Brittannië erbij! Wellicht was de onderliggende idee: dat komt wel in orde. Het is nooit - althans tot op heden - in orde gekomen. We hebben de wijziging van de Europese grondwet gekend. Deze "grondwetherziening" werd - na een lange lijdensweg - uiteindelijk goedgekeurd.

Terloops: hiertoe waren er in de meer democratische landen referenda gehouden, in de andere - waaronder België - werd beslist door het parlement.

Met de nieuwe grondwet waren de problemen niet ten volle opgelost.

Een voorbeeld: met de Euro-crisis (in 2011) moesten opnieuw alle landen toestemming geven voor bepaalde beslissingen, wat tot vertraging geleid heeft en de financiële markten opgezweept heeft.

Naar mijn mening zal deze situatie de EU blijven verlammen. Nogmaals: het standpunt van Groot-Brittannië was duidelijk en bekend, het is de EU - de toenmalige EEG - die een dwaze en zelfs domme * beslissing genomen heeft.
De EU heeft (minstens) twee oerdwaze beslissingen genomen, namelijk deze en ook de beslissing om er alleen maar een economisch geheel van te maken met wat sociale, politieke en culturele franjes.
(Achteraf toegevoegd:) In december 2011 was er een top (rond financiële problemen) waar uiteindelijk ieder land voor stemde met uitzondering van Groot-Brittannië. Dit bevestigt uiteraard het bovenstaande standpunt.